۱۳۸۹ آذر ۱, دوشنبه

طفلی به نام شادی: یک شعر از دکتر شفیعی کدکنی











طفلی به نام شادی



دیریست گم شده ست


با چشم های روشن براق


با گیسویی بلند به بالای آرزو


هر کس از و نشانی دارد ما را کند خبر


این هم نشان ما :


یک سو خلیج فارس / سوی دگر خزر


                                                       محمد رضا شفیعی کدکنی


نگاشته: نیما در ۱:۴۰
برچسب‌ها:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)

نوشتن

گفت:
-مي نويسي؟
از گذشته يا حال؟
گفتم :
-مي نويسم.
از هميشه
تا مرز محال.

دنبال کننده ها

برچسب‌ها


شاعرانه-((شمع))

طنین منجمد رویا
مخوانم
به بیداری
مخواه
برخیزم
باردیگر عاشق و سر فراز
بخندم بر مرگ
من
تا بوسه نور بر برگ های نجیب شمعدانی
گریسته ام .
دیگر
تمام شده ام .
عزیزم!